Νεκρόλιθος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έμεινα με την φωτογραφία

Ν' αποζητώ μοναχός ένα τέρμα
Πιο βαθιά, βαθύτερα από χθες
Δίχως δίκαιο - Χωρίς κανόνες

Έμεινα στην φωτογραφία

Αναζητώντας ένα περί γραμμα σου
Παρατηρώντας την 

φοβήθηκα τους νεκρούς
Τους ένιωσα να στέκουν χαμογελαστοί
Σε παρελθόν άκαμπτο από χρόνο

Ξέμεινα σε μια φωτογραφία

Σε χείλη κόκκινα - Με μάτια έκ λαμπρα
Ζητώντας να με ποτίσεις καθώς διψούσα
λίγη σάρκα ζωντανή

Δύουσα Πηνελόπη δίχως αργαλειό..

Παρέμεινα στην φωτογραφία
Ώρες πεφτάστερες να σε κοιτώ
Μιλώντας μονάχος 
Ψιθυρίζοντας ένα όνομα δικό μας
Ως αστραπή βουβή

Αλλόκοτη μορφή ο έρωτας σαν θνήσκει
Περιλύπη!

Απροσδόκητη αλλαγή

Σε μια φωτογραφία που έμοιαζε ξένη
-Με έκλαψα
Με πόθο  - Σε πάθος

Έγινα σκόρπια φυλακή
Κελί μικρόχωρο π' αντάμωνες μνήμες
Είχα για ανατολή
Εκείνη την φωτογραφία την παλιά
Να προαυλίζομαι 

Τρελός πια..
Φορώντας  πουκάμισο τα άδεια σου μάτια...

Χαμόγελο μου

Πέρασες κι αυτή την εποχή
Ήρθαν μπόρες - συμφορές-- έρωτες μεγάλοι
Στο φόνο ήσουν ανοχής συνενοχή 

 Της μέθης μου απανεμιά

Αόρατη μου ζάλη....

 ---------------

 

Βάσιλης Πασιπουλαρίδης 

Επιμέλεια : Aναστασία Μητσοπούλου  

Τα δικαιώματα της φωτογραφίας ανήκουν στην φωτογράφο Mado_bas